investeerders

Waarom ik niet langer CEO van October ben… en waarom ik nog steeds betrokken blijf!

Olivier Goy legt uit waarom hij niet langer CEO van October is.

7 maanden geleden sprak ik met Matthieu Stefani in zijn Podcast Generation Do It Yourself (alleen beschikbaar in het Frans) over mijn strijd tegen Amyotrofische Laterale Sclerose, oftewel ALS, en voor sommigen ook bekend als Lou Gehrig’s disease. Ik heb ervoor gekozen de strijd aan te gaan tegen deze zeldzame en dodelijke ziekte. Deze coming-out had gevolgen die alle verwachtingen te boven gingen en mijn gedachte bevestigt dat transparantie vaak de beste optie is!

7 maanden later is er niets veranderd aan deze gedachte. Integendeel,  want wat er gebeurd is, versterkt alleen maar mijn vastberadenheid om te vechten en te leven door elk moment ten volle te benutten. ‘Midden in de winter ontdekte ik mij een onoverwinnelijke zomer’, zoals de Franse filosoof Albert Camus ooit zei. En la vie est belle, vraiment belle – het leven is mooi, echt mooi.

Magische spiegel aan de wand, vertel me hoe ik eruit zie

Ik heb me moeten aanpassen sinds ik samenleef met ALS. Ik heb Strava definitief verwijderd. Doctolib, een zorg-app, heeft zich bij de October-app gevoegd op het beginscherm van mijn iPhone. Ik loop niet erg goed (een vleugje van Doctor House, die ook met een wandelstok loopt). Ik spreek niet erg goed. Mijn lichaam schommelt met de bijwerkingen. Mijn hersenen gaan onverminderd door – dat is de geruststellende belofte van deze ziekte – zoals ze vroeger ook deden. Niet sneller, niet langzamer. Maar mijn spraakvermogen staat me niet meer toe om duidelijk te zeggen wat ik uit de grond van mijn hart (of hersenen) voel. Dus ik benadruk. Ik herhaal. Ik spreek traag om de aandacht beter vast te houden. Maar het resultaat is niet hetzelfde. En ik moet leren om dat te accepteren.

Ik moet ook leren de vragende blik van anderen te aanvaarden, al is die meestal welwillend. Ik voel het bij elke ontmoeting, de logische vraag: “gaat het beter of slechter?”. Ik leer ook te aanvaarden hoe ik eruit zie. Net als iedereen stel ik elke ochtend voor de spiegel een diagnose van mezelf. Vaak slecht. Vaak op een bevooroordeelde manier. Maar de feiten zijn er.

Het leven in mooi!

Er is niet altijd ‘stront aan de knikker’ (ik ga van Camus naar een bekende uitspraak van Jacques Chirac). De laatste 7 maanden was het leven opwindend. Zowel op persoonlijk als op professioneel vlak. October heeft een omzetgroei van 70% in 2021, heeft dit jaar meer bedrijven gefinancierd dan in 2018, 2019 en 2020 samen en is succesvol gestart met het aanbieden van haar technologie aan financiële instellingen (zie onze mijlpaal aankondiging met Bpifrance afgelopen woensdag).

Ik wil October alle gelegenheid geven om ondanks mijn gezondheid elke kans aan te grijpen. Ik ben ervan overtuigd dat daarvoor een betere organisatie van het team nodig is. Dat is geruststellend voor iedereen, intern en extern.

Mijn partner en mede-oprichter, Patrick de Nonneville, wordt CEO. Thorsten Seeger, de country manager van Duitsland zal hem vervangen als COO. Samen met onze andere country managers (Gregoire, Sergio en Luuc) gaat hij zich richten op de groei van onze kredietactiviteiten. Van mijn kant zal ik een actieve en betrokken voorzitter van de Raad van Commissarissen worden. Het zal ook een gelegenheid zijn om al onze andere talenten te zien opkomen en meer op zich te zien nemen, van Sarah (Chief Product Officer) tot Marie (Institutional Investors), via Julien (CTO), Christelle (CFO), Claire (October Connect), Tejas (Data), Eugenio (Risk), Marc (Collections), Julien (Client Operations), Matthieu (Internal Operations) en Camille (Investors).

Wat betekent dit concreet?

Op een directe en transparante manier:

  • Nee, ik trek me operationeel helemaal niet terug. Ik kom nog steeds naar kantoor en blijf me bezighouden met klanten en teams.
  • Nee, dit is geen vooraankondiging van mijn dood. Ik ben springlevend en in staat om te werken. Anticiperen op moeilijkheden zorgt er niet voor dat ze sneller gebeuren.
  • Nee, niemand heeft me eruit geduwd. Dit is mijn eigen beslissing. En ik ben ijdel genoeg om te denken dat het de juiste keuze is.

Dank u wel.

Deze strijd kan niet alleen gevoerd worden. Daarom moet ik diegenen bedanken die mijn leven mooi maken.

Mijn vrouw Virginie, mijn kinderen Louis en Clément, mijn familie en vrienden.

De October teams en mijn partners.

Onze aandeelhouders en Xavier Anthonioz, die weliswaar lid blijft van de raad van toezicht, maar zijn functie van voorzitter neerlegt.

Onze 28.000 klanten.

En degenen die ik niet ken, maar die me regelmatig een knipoog sturen.

Dank u wel.

Oliver Goy